با استعانت از پروردگار متعال نخستین کنگره بین المللی جامع حقوق با هدف بحث و تبادل نظر میان پژوهشگران، اساتید و دانشجویان در این حوزه، آگاهی عمومی از قوانین حقوقی و کیفری، ارائه جدیدترین یافته های پژوهشی در زمینه حقوق و کلیه گرایش های آن، آشنایی قوانین جزایی جمهوری اسلامی ایران، بررسی رابطه حقوق با علوم دیگر، شناسایی چالش های موجود در قوانین حقوق بین الملل و با محوریت حقوق خصوصی، حقوق عمومی، حقوق مدنی، حقوق تجارت، حقوق جزا، حقوق بین الملل، حقوق آمیخته با سایر علوم، حقوق اسلامی، حقوق خانواده، حقوق محیط زیست، حقوق پناهندگان، حقوق مالکیت معنوی، کاربرد روش های نوین در جرم یابی، حقوق بشر و شهروندی و ... با همکاری دانشگاه های معتبر سراسر کشور ، فعالان، دانشجویان، پژوهشگران، اندیشمندان، اساتید برجسته ملی و بین المللی، کلیه مراکز پژوهشی و دیگر سازمان های مدیریتی همراه با تشکیل کارگاه های آموزشی و نشست های تخصصی سال جاری برگزار می گردد.
علم حقوق شاخه ای از دانش اجتماعی است که به بررسی استدلالی و روشمند مقررات حاکم بر جامعه و دولت می پردازد و چگونگی پیدایش، سیر تحول، وضع و تصویب، تفسیر و استنباط و بالاخره اجرای آنها را مورد بحث قرار می دهد. اصطلاح علم حقوق در دو مفهوم خاص و عام به کار می رود. علم حقوق به معنای خاص آن، به بررسی مقررات الزام آور اجتماعی، چگونگی دادرسی و چگونگی وضع این قوانین می پردازد و به معنای عام آن بررسی عرصه های دیگری که با مقررات اجتماعی مرتبط هستند؛ مانند تاریخ حقوق، فلسفه حقوق، آیین استنباط حقوق، جامعه شناسی حقوقی و ... را در بر می گیرد.
موضوع اصلی علم حقوق مقررات و قواعد الزام آور اجتماعی است؛ اما علاوه بر آن، از موضوعات دیگری همچون انطباق یا عدم انطباق قواعد حقوقی بر عدالت و ارزش های اخلاقی، لزوم ثبات یا تحول این مقررات، ریشه وقوع جرایم و راه های پیشگیری از آن و ... نیز سخن به میان می آید. به همین دلیل، جرم شناسی و امثال آن با اینکه از مقررات جزایی سخن نمی گویند و بیشتر به روانشناسی و جامعه شناسی و ... نزدیکند، از موضوعات علم حقوق به معنای عام به شمار می روند یا دست کم، در شمار علوم میان رشته ای بین حقوق و دیگر علوم قرار می گیرند. علومی که در رابطه با علم حقوق هستند عبارتند از: جامعه شناسی، روانشناسی، علوم سیاسی، اقتصاد، تاریخ و فقه.